چکیده: (9316 مشاهده)
به منظور بررسی ررابطه بینخلق و خود ارزیابی افراد از توانایی آنها برای مشکل گشایی در دوران نوجوانی، 150 دانش آموز دختر پایه سوم راهنمایی شهر تهران در دو گروه آزمایشی (هر گروه 50 نفر) و یک گروه گواه (50=n) به کمک یک پرسشنامه خلقی و پرسشنامه مشکلگشایی هپنر مورد بررسی قرار گرفتند. آزمودنیها که از نظر سن و جنس همتا بودند به تصادف در سه گروه جای داده شدند. به گروه اول یک فیلم شاد، به گروه دوم یک فیلم غمگین و به گروه سوم (گروه گواه) یک فیلم مستند (خنثی) نشان داده شد. بیدرنگ پس از نمایش فیلم از آزمودنیها خواسته شد که نخست پرسشنامه خلقی را تکمیل کرده سپس به پرسشنامه خود ارزیابی در مشکل گشایی پاسخ دهند. دادههای پژوهش به کمک تحلیل واریانس، آزمون تعقیبی و آزمون t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که گروه خلقی شاد ارزیابی بالاتری از توانایی مشکل گشاییشان نسبت به افراد غمگین و خنثی دارند. میانگین نمرههای افراد در گروه خلقی و خنثی تا حدی شبیه به هم است. همچنین گروه خلقی شاد احساس کفایت بیشتر در مشکل گشایی و کنترل بیشتری بر رفتارها و هیجاناتشان نسبت به دو گروه دیگر (غمگین و خنثی) دارند. گفتنی است که نمرات گروه غمگین در این دو عامل کمتر از گروه خنثی است. این بررسی نشان داد وضعیت خلقی بر فرایندهای شناختی تأثیر میگذارد و موجب تسهیل جذب و یادآوری اطلاعات هماهنگ با آن میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1391/9/25 | انتشار: 1377/5/24