چکیده

هدف: این گزارش با هدف معرفی موردی از تشخیص اولیه‌ی اختلال هویت جنسی و تغییر جنسیت نگاشته شده است.

روش: مورد، زنی 40 ساله، مطلقه و دارای 2 فرزند بوده و برای تغییر جنسیت تاکنون 6 عمل جراحی را پشت‌سر گذاشته است. پس از یک ماه زندگی در نقش مرد، با هدف برگشت به وضعیت جنسی نخستین خود یعنی داشتن نقش جنسی زن به‌کمک اعمال جراحی و ازدواج دوباره با همسر پیشین و برعهده‌ گرفتن سرپرستی فرزندانش در نقش مادر به پزشک مراجعه نموده است. پزشکی قانونی به درخواست وی او را برای اظهارنظر به درمانگاه انستیتو روانپزشکی تهران ارجاع نموده است. او در این درمانگاه بارها مورد مصاحبه‌های روانپزشکی و ارزیابی‌های روانشناختی قرار گرفته و سپس اعلام شده است که انجام هرگونه اقدامی که وی را به وضعیت پیش از عمل جراحی برگرداند، پذیرفتنی است و از آن حمایت می‌شود.

یافته‌ها: ارزیابی‌ها ژنوتیپ مراجع را xx 46، موافق با جنس زن نشان داد. آزمون‌های رورشاخ، MMPI و MCMI-II اختلالی را نشان نداد، اما گویای ویژگی‌های شخصیتی وابسته، نیاز وابستگی و جلب توجه، دودلی، شک و تردید نسبت به خود و رویکرد خودانتقادی بود.

نتیجه: اگر چه درمان جراحی در بیماران با تشخیص اولیه اختلال هویت جنسی مؤثرترین شیوه‌ی درمانی می‌باشد، برپایه‌ی بازنگری شرح‌حال این مراجع، پذیرش پیشنهاد تغییر جنسیت نیاز به بازبینی دقیق معیارهای تشخیصی دارد.