هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش بهداشت روان به داوطلبان بهداشتی و پزشکان متخصص غیرروانپزشک در جلب مشارکت مردمی و ارایه خدمات بهداشت روان در قالب یک الگوی مشارکتی شهری بود. روش: ساکنان سه محله 11، 16 و 18 منطقه شش شهر تهران به عنوان جمعیت زیرپوشش درنظر گرفته شدند. 20 داوطلب (بهعنوان رابط بهداشت روان)، شش کارشناس ارشد روانشناسی بالینی یا مشاوره، سه روانپزشک و 15 پزشک متخصص غیرروانپزشک (همگی ساکن منطقه شش شهرداری) آزمودنیهای پژوهش حاضر بودند که داوطلبانه و بهوسیله فراخوان عمومی در طرح شرکت کردند. دادهها به دو روش کمی (با کاربرد پرسشنامههای ویژگیهای جمعیتشناختی، نظرسنجی پزشکان متخصص و نظرسنجی رابطان بهداشت روان) و کیفی (با ثبت تجربهها و مشاهدهها) گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل دادهها با کمک SPSS-15 و به روش آزمون آماری t وابسته انجام شد. یافتهها: یافتهها نشان داد نمرههای بهدست آمده از دو پرسشنامه نظرسنجی رابطان بهداشت روان و پزشکان متخصص در پیشآزمون و پسآزمون تفاوت دارد (002/0≥p). همچنین رابطان بهداشت روان شهری پس از آموزش به شناسایی بیماران محله پرداخته، آنها را به مراکز مشاوره، پزشکان متخصص و بیمارستان محلی ارجاع دادند. نتیجهگیری: آموزش مفاهیم بهداشت روان و درگیری رابطان و پزشکان متخصص در یک الگوی مشارکتی در محلهها، میتواند روش مؤثری برای ارایه خدمات مراقبتهای بهداشت روان اولیه در شهرهای بزرگ باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |