هدف: هدف این پژوهش ساخت آزمونی بود که بتواند به‌طور مؤثر نگرش‏های مثبت و منفی آموزگاران را نسبت به خلاقیت نشان ‌دهد.

روش: ساخت این آزمون بر پایه‌ی روش فاصله‏های یکسان‏نمای ترستون و چاو انجام شد. نخست 150 جمله از منابع گوناگون گرد‏آوری شد که دربردارنده‌ی نگرش‏های متفاوتی درباره‌ی خلاقیت بود. شمار جمله‏ها به‌کمک یک آزمون مقدماتی به 90 عبارت کاهش یافت. سپس 111 داور این جملات را با بهره‌گیری از مقیاس هفت درجه‏ای ترستون از نامطلوب تا خنثی و مطلوب طبقه‏بندی نمودند. سپس مقادیر عددی مقیاس‏ها و درجه‌های ابهام جمله‏ها برپایه‌ی طبقه‏بندی داوران محاسبه گردید.

یافته‌‌ها: 30 عبارت که دارای کمترین درجه‌ی ابهام و در راستای اهداف پژوهش بودند به شکلی برگزیده شدند که دامنه‌ی گسترده‏ای را در پیوستار مقیاس ایجاد کنند. ارزش‌های مقیاسی و درجه‌های ابهام برای 30 عبارت برگزیده ارایه شده است.

نتیجه: به‌کار بردن آزمون‌های موازی برای سنجش نگرش‌ نسبت به خلاقیت، می‌تواند کارایی این آزمون را افزایش دهد.