هدف: در این پژوهش آموزش حرکات ظریف دست در پیشرفت‌ تحصیلی و یادگیری مهارت‌های ترسیمی و نوشتاری کودکان، بررسی شده است.

روش: این پژوهش از نوع پژوهش‌های آزمایشی است، میزان کارآیی این شیوه‌ی مداخله‏ای در 36دانش‏آموز مدارس کندآموز که به طور تصادفی در 2گروه (آزمایشی وگواه) جای داده شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. آزمودنی‌های هر دو گروه ازنظر متغیرهایی چون جنس، سن، میزان تحصیلات خانواده، هوش و جثه همتاسازی شده بودند. این افراد از میان دانش‏آموزان 8- 6ساله‌ی دو مدرسه‌ی ویژه‌ی کندآموزان در شهر تهران انتخاب شدند و با ارزیابی تشخیصی، هوشی و آمادگی تحصیلی و به‌کمک پرسش‌نامه‏ی ارزیابی کاردرمانی و پرسش‌نامه‌ی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، مورد بررسی قرار گرفتند. گروه آزمایشی طی 3ماه (3جلسه در هفته) آموزش‌هایی در زمینه‌ی مهارت‌های حرکات ظریف دست به طور انفرادی دریافت نمودند و اعضای گروه گواه تنها در پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار ‏گرفتند. پس آزمون، 3ماه پس از پایان نشست‌های آموزشی، در دو گروه انجام گردید. داده‌های به‌دست آمده در پیش آزمون و پس آزمون به‌کمک آزمون‌های آماری تحلیل واریانس دو عاملی با اندازه گیری‌های مکرر c²، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون من ویتنی تحلیل گردید.

یافته‌ها: این بررسی تفاوت معنی‌داری را در زمینه‌ی مهارت‌های ترسیمی و نوشتاری آزمودنی‌ها در مرحله‌ی پیش از آموزش حرکات ظریف دست و پس از آن نشان داد.

نتیجه: آموزش حرکت‌های ظریف دست، میزان مهارت‌های نوشتاری و ترسیمی دانش‌آموزان مدارس کندآموز را افزایش می‌دهد.