چکیده
هدف: بررسی پایایی و روایی فرم کوتاه نسخه فارسی مقیاس سنجش آگاهی نداشتن از اختلال روانی(SUMD) و نیز بررسی تغییر بینش بیماران شیدای روانپریش در طی بهبودی هدف این پژوهش بود. روش: در این بررسی مقطعی- همگروهی ابتدا طی یک پیشبررسی پایایی بینارزیابها روی 36 بیمار مبتلا به شیدایی روانپریش بستری محاسبه شد و سپس 60 بیمار مبتلا به شیدایی روانپریش بستری با استفاده از SUMD ، مقیاس نمرهدهی شیدایی یانگ (YMRS) و مقیاس سنجش کلی عملکرد (GAF) در دو نوبت، یکی در اوایل بستری (دوره حاد) و دیگری در زمان ترخیص (دوره بهبودی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها: پایایی بینارزیابها با استفاده از ضریب همبستگی درونطبقهای (ICC)، 93/0-73/0 بهدست آمد. بهبود بینش بیماران طی دو فاز حاد و بهبودی (01/0>p) نشانگر روایی سازه مقیاس بود. نتیجهگیری: فرم کوتاه نسخه فارسی SUMD از پایایی و روایی مناسب برخوردار است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |