هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان فراوانی اختلالهای خواب در کودکان مدارس ابتدایی شهرستان تهران بود.
روش: برای انجام یک بررسی توصیفی- مقطعی یک پرسشنامه که دارای اطلاعاتی در زمینهی ویژگیهای جمعیتشناختی کودک، ساختار خانواده و رفتارهای خواب بود توسط والدین 692 کودک در مدارس ابتدایی شهر تهران تکمیل شد. دادههای پژوهش بهکمک روشهای آمار توصیفی و آزمونهای آماری t و خیدو تحلیل گردید.
یافتهها: اختلالهای خواب در 6/41% کودکان مدارس ابتدایی گزارش شد. شایعترین اختلال در این زمینه مقاومت در رفتن به بستر (7/20%) بود. شبادراری تنها اختلال خوابی بود که در پسران فراوانی بیشتری داشت. در کودکان مادران خانهدار، اختلال خواب بیشتراز کودکان مادران شاغل گزارش گردید. فراوانی نابهنجاری خواب در کودکانی که پدرانشان تحصیلات دانشگاهی داشتند، کمتر بود. تحصیلات دانشگاهی مادر با فراوانی کمتر اختلال وحشت خواب و کابوسهای شبانه همراه بود. داشتن رختخواب مشترک، ترس و نگرانی پیش از خواب و نداشتن زمان مشخص برای خواب با اختلالهای خواب بیشتر همراه بود.
نتیجه: اختلالهای خواب در کودکان مدارس ابتدایی تهران شایع است. شایعترین اختلال مقاومت در رفتن به بستر بود که با نداشتن برنامهی مشخص برای خواب بیشترین رابطه را داشت.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |