هدف: این پژوهش با هدف ارزیابی دیدگاه روانپزشکان شهر تهران نسبت به قوانین موجود بهداشت روان اجرا شده است.

روش: پرسش‌نامه‌ای برای 312 نفر از روانپزشکانی که در شهر تهران مشغول به کار بودند، به‌صورت پستی و حضوری فرستاده شد که 160 نفر به آن پاسخ دادند. داده‌ها به‌کمک روش‌های آمار توصیفی تحلیل گردید.

یافته‌ها: داده‌ها در گروه‌های سنی زیر 40 سال و بالای 40 سال و نیز گروه‌های زنان و مردان مورد آزمون قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که نزدیک به 20% از روانپزشکان از قوانین موجود آگاهی ندارند، بیش از 75 % آنان با مشکلات قانونی در طی حرفه‌ی خویش روبه‌رو شده‌اند و بیش از 70 % آنان قوانین موجود را نارسا می‌‌دانند. این بررسی نشان داد که زنان روانپزشک 12% بیشتر از مردان روانپزشک مشکلات قانونی در حرفه‌ی خویش داشته‌اند. 78% روانپزشکان بر این باورند که استانداردهایی برای مراقبت از بیماران روانی وجود ندارد و نزدیک به 69% بر این باور بوده‌اند که دستگاه قضایی برای حمایت از روانپزشکان، قانونی پیش‌بینی نکرده است. 62% آزمودنی‌ها قوانین موجود را در زمینه‌ی امور بستری و ترخیص بیماران روانی نارسا می‌دانند.

نتیجه: قوانین مربوط به بهداشت روانی کشور از دیدگاه روانپزشکان دارای نارسایی هستند.