هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رفتاردرمانی شناختی در درمان مبتلایان به چاقی است. روش: یک کارآزمایی آزمایشی تک‌موردی از نوع طرح خط پایه چندگانه فرآیند درمان، در دو مرحله کاهش و ابقای وزن، بر روی چهار بیمار زن چاق انجام شد. بیماران مبتلا به چاقی بر پایه شاخص توده بدن، در پنج مرحله خط پایه و جلسه‌های ششم، دوازدهم، هیجدهم و بیست و چهارم، پرسش‌نامه روابط چندبعدی بدن – خود، ‌پرسش‌نامه طرح‌واره‌های ظاهر و پرسش‌نامه سبک زندگی کارآمدی وزن را تکمیل نمودند. وزن‌کشی بیماران در آغاز هر جلسه درمان انجام می‌شد. داده‌ها به کمک رسم نمودار و محاسبه درصد بهبودی ارایه گردیدند. یافته‌ها: درمان شناختی‌رفتاری چاقی در کاهش وزن و ابقای آن مؤثر بود و به تغییراتی در رضایت از تصویر بدن، باورهای شخصی درباره ظاهر و خود کارآمدی وزن انجامید. نتیجه‌گیری: رفتاردرمانی شناختی در درمان مبتلایان به چاقی مؤثر است.