TY - JOUR T1 - A Randomized Controlled Trial of Telephone Follow-Up in Patients With Severe Mental Illness: Study Protocol TT - کارآزمایی شاهددار تصادفی برای پیگیری تلفنی در افراد مبتلا به اختلالهای شدید روانپزشکی: پروتکل مطالعه JF - ijpcp JO - ijpcp VL - 23 IS - 1 UR - http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2344-fa.html Y1 - 2017 SP - 108 EP - 117 KW - Telephone follow-up KW - Severe mental disorder KW - Study protocol KW - Effectiveness N2 - اهداف هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی پیگیری تلفنی در افراد مبتلا به اختلال‌های شدید روان‌پزشکی، درمقایسه ‌با خدمات معمول پس‌ازترخیص از بیمارستان بود. مواد و روش ها این مطالعه، کارآزمایی بالینی شاهددار و تصادفی بود. فرضیه اولیه پژوهش حاضر، این بود که پیگیری تلفنی افراد مبتلا به اختلال‌های شدید روان‌پزشکی پس‌ازترخیص از بیمارستان در درمانگاه سرپایی، درمقایسه‌با خدمات معمولی که در بیمارستان ارائه می‌شود، در کاهش مدت زمان بستری و دفعات بستری روان‌پزشکی مؤثرتر است. در این مطالعه، بیماران از مرکز روان‌پزشکی ایران و بعداز اخذ رضایت آگاهانه کتبی، به‌طورتصادفی وارد گروه‌های مداخله و شاهد شدند. در گروه مداخله، هماهنگ‌کننده مطالعه برای حضور بموقع بیماران در درمانگاه، یک روز قبل از زمان ملاقات، آن‌ها را ازطریق تلفن پیگیری می­‌کرد و در روز پس‌از ملاقات نیز، دوباره تماس گرفته می‌­شد تا از حضور بیماران در جلسه ملاقات اطمینان حاصل شود. بیماران به‌مدت دوازده ماه پس‌ازترخیص، پیگیری شدند. پیامدهای اولیه این مطالعه، طول مدت اقامت در بیمارستان و هرگونه بستری روان‌پزشکی در طول مدت دوازده ماهِ پیگیری و پیامد ثانویه آن، شدت علائم آسیب روانی بیماران درطول مدت پیگیری بود. نتیجه گیری این مقاله، پروتکل مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار و تصادفی بود که اثربخشی پیگیری تلفنی را در درمانگاه سرپایی و در افراد مبتلا به اختلال‌های شدید روان‌پزشکی در ایران بررسی کرد. یافته‌های این‌گونه مطالعات، می‌تواند بر سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌ها در سطح کشور برای افراد مبتلا به اختلال‌های شدید روان‌پزشکی مؤثر باشد. M3 10.18869/nirp.ijpcp.23.1.108 ER -