TY - JOUR T1 - Relationship of Temperament and Character Traits, Emotional Regulation and Perceived Parenting With Self-harming Behaviors in Adolescents TT - ارتباط میان صفات سرشت و منش، مؤلفه‌های تنظیم هیجان و فرزندپروری ادراک‌شده با رفتار خودآسیبی در نوجوانان: رویکرد مدل‌یابی معادلات ساختاری JF - ijpcp JO - ijpcp VL - 26 IS - 4 UR - http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3104-fa.html Y1 - 2021 SP - 448 EP - 463 KW - Self-harming behavior KW - Temperament KW - Emotion regulation KW - parenting KW - Structural equation modeling N2 - اهداف: هدف مطالعه حاضر مدل‏یابی ساختاری رفتارهای خودآسیبی در نوجوانان بر اساس تنظیم هیجان، سرشت، منش و فرزندپروری ادراک‌شده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر متشکل از تمام دانش‌آموزان سال اول تا سوم دبیرستان‌های شهر تهران بود که در سال تحصیلی 1396- 1397 مشغول به تحصیل بودند. از طریق روش نمونه‌گیری خوشه‌ای داده‌های 159 آزمودنی با میانگین سنی15±0/75 وارد مطالعه شد. اطلاعات از طریق پرسش‌نامه‌های خودگزارشی سرشت و منش (TCI)، سبک‏ ها ‏و ابعاد فرزندپروری (PSDQ)، تنظیم‌شناختی هیجان (CERQ) و خودآسیبی عمدی (SHI) جمع‌آوری شد. داده‌های گردآوری شده، با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری توسط نرم‌افزارهای SPSS‌ نسخه 20 و lisrel نسخه 8/8 تجزیه ‌و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج به‌دست‌آمده از مدل تأیید‌کننده ارتباط متغیرها با رفتارهای خودآسیبی نوجوانان بود. ارتباط نوجویی (0/26) و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ناسازگار (خودسرزنش‌گری، تمرکز بر فکر / نشخوارگری، فاجعه‌نمایی و دیگر‌سرزنش‌گری) (0/31) با رفتار خودآسیبی مستقیم و مثبت بود. هرچند پرهیز از آسیب و شیوه‌های مستبدانه فرزندپروری والدین تأثیر مستقیمی بر رفتار خودآسیبی نداشتند، اما با میانجی‌گری راهبردهای تنظیم‌شناختی هیجان ناسازگار بر رفتارهای خودآسیبی نوجوانان اثرگذار بودند. درمجموع تنظیم هیجان ناسازگار و نوجویی قادر به پیش‌بینی 22 درصد از واریانس خودآسیبی بودند. تمام روابط به لحاظ آماری معنادار (P<0/01) بود. نتیجه گیری: عامل نوجویی نقشی مهم در گرایش نوجوانان به رفتارهای خودآسیبی دارد که می‌توان از آن به عنوان عاملی پیش‌بین در چنین رفتارهایی بهره برد. همچنین فرزندپروری مستبدانه والدین از طریق نقشی که بر شکل‌گیری و ثبات راهبردهای تنظیم هیجانی ناکارآمد دارد، قادر است نوجوانان را به رفتارهای خودآسیبی سوق دهد و نقش مستقیمی در این رفتارها ایفا نمی‏کند. M3 10.32598/ijpcp.26.4.2955.2.1 ER -