@ARTICLE{Arabgol, author = {Davari-Ashtiani, Rozita and Jazayeri, Farzad and Arabgol, , Fariba and Razjouyan, Katayoon and Khademi, , Mojgan and }, title = {Psychometric Properties of Persian Version of Conners’ Adult Attention Deficit/Hyperactivity Disorder Rating Scale (Screening Form-Self Reporting) }, volume = {20}, number = {3}, abstract ={هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس ارزیابی اختلال بیش‌فعالی / کم‌توجهی بزرگسالی کانرز (نسخه غربالگری- خودگزارشی) بود. روش: نسخه فارسی این مقیاس به روش ترجمه و ترجمه وارون تنظیم شد و پس از حصول اطمینان از صحت ترجمه، روایی ظاهری و محتوایی مقیاس ترجمه‌شده توسط چهار نفر از روانپزشکان کودک و نوجوان تأیید شد. سپس 100 نفر از والدین کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی / کم‌توجهی (ADHD) با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. مصاحبه بالینی با این افراد توسط یک روانپزشک کودک و نوجوان انجام شد. نتایج مصاحبه برای تشخیص ابتلا یا عدم ابتلا به ADHD بزرگسالی، بر اساس معیارهای یوتا، با نتایج نسخه فارسی مقیاس ارزیابی اختلال بیش‌فعالی/ کم‌توجهی بزرگسالی کانرز مقایسه و روایی معیار محاسبه شد. برای ارزیابی پایایی بازآزمایی، 30 نفر از این افراد، سه هفته بعد این مقیاس را دوباره تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنی (±انحراف معیار) جمعیت مورد مطالعه 5±36 سال بود که 67 درصد آنها زن بودند. در سنجش بازآزمایی، ضرایب همبستگی درون خوشه (ICC) برای تمام خرده‌مقیاس‌های این مقیاس بالاتر از 7/0 بود. ضریب آلفای کرونباخ نیز برای تمام خرده‌مقیاس‌ها بالاتر از 8/0 بود. ماتریس همبستگی پیرسون خرده‌مقیاس‌ها معنی‌دار بود (01/0p }, URL = {http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2239-fa.html}, eprint = {http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2239-fa.pdf}, journal = {Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology}, doi = {}, year = {2014} }