@ARTICLE{Bolhari, author = {Bolhari, Jafar and }, title = {Editorial}, volume = {13}, number = {1}, abstract ={  آزمون سراسری ارزشیابی پایانی دستیاران روانپزشکی کشور در دو دهه گذشته با وجود کوشش بسیار مراکز آموزش دستیاری روانپزشکی، استادان آزمون‌های سراسری روانپزشکی و دستیاران مربوطه سیری نگران‌کننده داشته و با ناخوشنودی و احساس بی‌عدالتی بسیار همراه بوده است.   در این راستا ضرورت تغییر در شیوه آزمون نظری و بالینی روانپزشکی در چند سال گذشته مورد بحث بوده است. موافقت اعضای هیأت ممتحنه آزمون سراسری روانپزشکی مبنی بر شروع بررسی‌های علمی در زمینه چگونگی تغییر روش آزمون و بررسی آزمایشی آن به روش ”آزمون ساختار یافته عینی - بالینی1“ ( OSCE ) در پایان جلسه آزمون سراسری سال 1384 اعلام شد. هم ‌ چنان ‌ که در متن مقاله‌ها و گزارش ‌ های این شماره دیده می‌شود کوششی همه جانبه و سراسری در راستای جستجو و آزمایش روشی عادلانه، معتبر، پایا، حساس و روز آمد در جامعه آموزش روانپزشکی کشور با همکاری دستیاران روانپزشکی سال ‌ های دوم وسوم روانپزشکی سراسر کشور در سال ‌ های 1384 و 1385 آغاز گردید.   جمع‌بندی یافته‌ها نشان داد که:   1- آزمون بالینی روانپزشکی به روش OSCE ، معتبر، اما پرهزینه و اجرای آن دشوار است.   2- این روش در کشورهای زیادی به‌کار نرفته است اما بهره‌گیری از آن در کشورهایی مانند کانادا، انگلستان، ترکیه و عمان به‌ویژه در مقطع پیش‌فارغ‌التحصیلی گامی نو در ارتقای دانش آموزش روانپزشکی به‌شمار می‌رود.   3- اگر پژوهش و تمرینی بیشتر در سطح ملی و نیز در هر یک از مراکزآموزش روانپزشکی کشور و با حمایت مالی دبیرخانه تخصصی آموزش پزشکی وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی انجام شود، امکان اجرای آزمون سراسری روانپزشکی کشور درسال 1387 به روش OSCE و با ضریب خطای کمترآماده می‌گردد.   4- OSCE به این نیت راه‌اندازی می‌شود که ناخشنودی و احساس بی‌عدالتی را کاهش دهد.   جمع‌بندی نهایی نشان داد که با کوشش دیگری، اما آرام و هوشمندانه می‌توان ایران را با افتخار و سربلندی به گروه کشورهای ارتقاء‌دهنده نظام ارزشیابی بالینی به روش OSCE رسانید.   تصمیم وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی در اجرای اجباری آزمون عملی دانش‌نامه روانپزشکی به روش OSCE درکشور در سال 1386 گرچه نشان داد که دانش و تجربه‌های به‌دست‌آمده در ایران درست و عملی بوده و پیشگامان اجرای OSCE در ایران پایه‌گذاران به حق و ماندگاری در ” OSCE روانپزشکی در ایران و در کشورهای روبه‌‌رشد“ به‌‌شمار خواهند رفت، اما نگرانی ‌ های تازه‌ زیر را برای اجرای آینده این روش پدید آورد:   1- همه طراحان س ؤ ال، اعضای هیأت ممتحنه دانش‌نامه تخصصی، استادان مدرس دستیاری و حتی دستیاران برای اجرای OSCE در روانپزشکی آموزش کافی ندیده‌اند،   2- چون نام استادان هیأت ممتحنه تا دو هفته پیش از آزمون مشخص نیست، گردهمایی وآماده سازی آنان برای طرح سئوال عملی نمی‌باشد، بیماران استاندارد روانپزشکی آماده نیستند، و بودجه ویژه ‌ای برای این کار هزینه‌بر وگران در نظر گرفته نشده است،   3- هنوز روش‌شناسی”نقطه برش“ و نمره پذیرفته‌شده و دقیق ”قبولی و مردودی“ در OSCE روانپزشکی ب ه‌ دست نیامده است،   4- هنوز هستند استادانی که از دانش کم در این روش برخوردارند و با ایجاد دو ایستگاه از نوار مغزی و یک   کلیشه رادیوگرافی در بوق وکرنا می‌دمند که ما سال ‌ هاست OSCE اجرا می‌کنیم و مدرس OSCE در کشور هستیم!!   با این حال این نگران ی که اجرای دوباره آزمون دانش‌نامه تخصصی روانپزشکی به روش OSCE در سال 1387 بر تنش و بی‌اعتمادی بین نظام آموزش روانپزشکی و دستیاران پر تلاش این رشته بیفزاید ، به‌چشم می‌خورد.   مجله روانپزشکی وروانشناسی بالینی ایران با انتشار این ویژه‌نامه و با تبریک به همه کسانی که در ارتقای آموزش روانپزشکی و به‌ویژه همه عزیزانی که با انتشار مقاله‌ها و گزارش ‌ های خود در ارتقای OSCE روانپزشکی کوشیده‌اند، همگان را به آغاز کوشش ی دوباره فرا می‌‌‌خواند تا زمان باقیمانده را به فرصتی نو برای تلاشی دیگر در رفع نگرانی ‌ های گفته‌شده تبدیل نمایند. شاید که دستاوردهای آزمون سراسری دانش‌نامه تخصصی در آینده مورد پذیرش همگان باشد.   }, URL = {http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-133-fa.html}, eprint = {http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-133-fa.pdf}, journal = {Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology}, doi = {}, year = {2007} }