دوره 11، شماره 1 - ( بهار 1384 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 30-24 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، E-mail: khosropoor@sums.ac.ir
چکیده:   (13790 مشاهده)

  چکیده

مقدمه: این بررسی با هدف مقایسه‌ی بازداری نهفته در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیای حاد و بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا که علایم بیماری آنها با مصرف داروهای ضدپسیکوز کنترل گردیده، انجام شده است.

روش‌: ‌بازداری نهفته‌ از راه محرک‌های بینایی و شنوایی در سه گروه سنجیده شد؛ گروه اول (30 نفر) بیمارانی که در دوره‌ی حاد پسیکوز بودند و هنوز داروی ضدپسیکوز دریافت نکرده بودند، گروه دوم (35 نفر) بیمارانی که با مصرف این داروها علایمشان کنترل شده بود و گروه سوم (31 نفر) افراد بهنجاری که سابقه‌ی اسکیزوفرنیا نداشتند. در این بررسی شمار خطا در یادگیری به‌عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شد.

یافته‌ها:‌ یافته‌ها نشان دادند که شمار خطا در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا (چه آنهایی که در فاز حاد پسیکوز بودند و چه بیماران کنترل شده توسط دارو) به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه گواه بود. از سوی دیگر،‌ تأثیر مورد انتظار بازداری نهفته در گروه بیماران کنترل شده دیده نشد.

نتیجه‌گیری: این پژوهش ارتباط پدیده‌ی بازداری نهفته با اسکیزوفرنیا را تأیید نکرد. به نظر می رسد که آشنا نبودن بیماران با روش‌های آزمایش، نقش مهمی دراین امر داشته باشد.

 

متن کامل [PDF 195 kb]   (3155 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1386/1/5 | انتشار: 1384/2/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.