دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1385 )                   جلد 12 شماره 1 صفحات 54-49 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، E-mial: arbabi_m@sina.tums.ac.ir
چکیده:   (13512 مشاهده)
چکیده 

مقدمه:با توجه به نقش اپیوییدها و داروهای مهارکننده گیرنده‌های اپیوییدی در ترشح دوپامین، اثر افزودن این دارو در درمان اسکیزوفرنیا بررسی شد.

روش:این بررسی به‌صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام شد. روزانه نالترکسون (50 میلی گرم دوبار در روز به 17 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا) و یا دارونما (دوبار در روز به 17 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا) به درمان نگهدارنده با داروی آنتی‌سایکوتیک آنان افزوده شد. بیماران در آغاز بررسی، هفته سوم و هفته ششم به‌کمک مقیاس علایم منفی و مثبت ارزیابی شدند.

یافته‌ها:در بیماران گروه نالترکسون بهبودی در علایم مثبت از هفته سوم تا هفته ششم و نیز بهبودی در علایم منفی از هفته اول تا هفته سوم دیده شد.

نتیجه‌گیری:نالترکسون تفاوت معنی‌دار با دارونما در کاهش علایم مثبت و منفی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا ندارد.

 

متن کامل [PDF 192 kb]   (2756 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1385/11/29 | انتشار: 1385/2/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.