اهداف هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانگان خستگی مزمن و ادراک درد در افراد مبتلا به مالتیپل اسکولوروزیس بود. 
مواد و روش ها طرح پژوهش حاضر، نیمه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمام افراد مبتلا به مالتیپل اسکولوروزیس شهر اهواز بود که در بهار ۱۳۹۷ به انجمن ام اس اهواز مراجعه کرده بودند. ۳۰ نفر از این بیماران ‌که به نشانگان خستگی مزمن مبتلا بودند، به صورت دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵‌نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند و به وسیله پرسش‌نامه خستگی (برای سنجش نشانگان خستگی مزمن) و مقیاس‌های شدت خستگی و ادراک درد مک گیل آزموده شدند. داده‌ها با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) و نسخه ۲۱ نرم‌افراز SPSS تجزیه و تحلیل شد. 
یافته ها نتایج تحلیل نشان داد تفاوت دو گروه در متغیرهای ادراک درد حسی (‌F=۱۴/۷۰، ۰/۰۰۱≥P)، ادراک درد ارزیابی (F=۷۰/۵۰، ۰/۰۱≥P)، ادراک درد متنوع (F=۸/۱۳ ، ۰/۰۰۱≥P)، ادراک درد کلی (F=۱۴/۶۸، ۰/۰۰۱≥P) و نشانگان خستگی مزمن (F=۴، ۰/۰۵≥P) معنادار است. 
نتیجه گیری نتایج پژوهش، گویای تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای کاهش نشانگان خستگی مزمن و ادراک درد در بیماران گروه آزمایش است؛ به گونه‌ای که این کاهش منجر به بهبودی نسبی بیماری ام اس شد. از این رو متخصصان بالینی دست اندرکار در مراکز درمانی می‌توانند از این درمان در کنار درمان دارویی استفاده کنند.