1- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گروه روانپزشکی، مرکز تحقیقات علوم رفتاری. تهران، خیابان شهید مدنی، بیمارستان امام حسین (ع)، مجموعه روانپزشکی، دورنگار: 77551023-021 ، E-mail:farabgol@sbmu.ac.ir
2- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مرکز تحقیقات علوم رفتاری
3- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- دانشگاه علوم پزشکی ایران، مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان- انستیتو روانپزشکی تهران.
چکیده: (7440 مشاهده)
هدف : هدف پژوهش حاضر اجرای آزمایشی دستورالعمل مراقبت و رفتار با کودک و نوجوان در یک مرکز درمانی روانپزشکی کودک و نوجوان بود. روش : پژوهش نیمهآزمایشی و آیندهنگر حاضر در بخش و درمانگاه روانپزشکی کودک و نوجوان بیمارستان امام حسین (ع) تهران در دو فاز شش ماهه انجام شد. فاز اول شامل راهبردهای اجرایی- آموزشی و پژوهشی بود و در فاز دوم دستورالعمل مراقبت و رفتار با کودک و نوجوان در بخش و درمانگاه روانپزشکی اجرا شد. آزمودنیها، والدین کودکان مراجعهکننده به بخش و درمانگاه روانپزشکی کودک بودند. پرسشنامه مورد استفاده از دستورالعمل مراقبت و رفتار با کودک/ نوجوان استخراج و توسط والدین تکمیل شد. در فاز نخست و پیش از انجام هر گونه مداخله، پرسشنامههای پیشآزمون و پس از اجرای آزمایشی دستورالعمل، پرسشنامههای پسآزمون تکمیل شدند. تعداد نمونههای پیشآزمون (و پسآزمون) بخش و درمانگاه بهترتیب 33 (24) و 60 (56) نفر بود. دادهها با مجذور خی و آزمون t مستقل و وابسته تحلیل شدند. یافتهها : آزمودنیهای مراجعهکننده به بخش روانپزشکی در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون در دریافت کتابچههای آموزشی و اطلاعرسانی تفاوت معنیدار داشتند (001/0 p< ) ولی میزان رضایت از وضعیت رفاهی و امکانات بخش تغییری نداشت. در درمانگاه، میزان رضایت مراجعان از نحوه ارتباط کارکنان (01/0 p= ) و نیز رضایت از وضعیت رفاهی و امکانات درمانگاه (001/0 p< ) در مرحله پسآزمون نسبت به مرحله پیشآزمون افزایش داشت. نتیجهگیری : تغییرات سادهای مانند بهبود شرایط فیزیکی و امکانات رفاهی و اطلاعرسانی به مراجعان میتواند باعث افزایش رضایت مراجعان شود. اما مواردی مانند تغییر رفتار و شیوه برخورد و ارتباط کارکنان با مراجعان نیاز به زمان طولانیتر، آموزش، تمرین و ممارست بیشتری دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1393/5/4 | پذیرش: 1393/5/4 | انتشار: 1393/5/4