دوره 6، شماره 1 - ( تابستان 1379 )                   جلد 6 شماره 1 صفحات 45-35 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی
چکیده:   (6660 مشاهده)

هدف: بررسیها نشان داده‏اند که می‏توان اندازه‏ "پلک زدن چشم‏" را که جزئی از "بازتاب ازجا پریدن‏" است به وسیله‏ محرک‏های هیجانی تغییر داد. محرک‏های خوشایند اندازه پلک زدن را کاهش می‏دهند، درحالی که محرک‏های ناخوشایند باعث افزایش آن می‏شوند. روش: بررسی حاضر به کمک یک مجموعه از قطعه فیلم‏های دو دقیقه‏ای، در سه دسته‏ خوشایند، ناخوشایند و خنثی به بررسی چگونگی تغییر بازتاب از جا پریدن در 22 زن و مرد 45-18 ساله پرداخت. یافته‏ها: یافته‏های پژوهش کاهش معنی‏دار این بازتاب را در خلال قطعه فیلم‏های خوشایند و افزایش این بازتاب را در خلال قطعه فیلم‏های ناخوشایند نشان دادند. با این وجود، یکی از دو قطعه فیلم ناخوشایند که یک فیلم پزشکی درباره‏ نمایش جزئیات عمل جراحی ناخن شست پا بود، به جای افزایش بازتاب، آن را بازداری کرد. این نکته به عنوان یک یافته‏ علمی برای طرح این موضوع مورد بحث قرا می‏گیرد که تنها محرک ناخوشایندی که افزایش بازتاب از جا پریدن را تضمین‏ می‏کند، محتوای ترس‏آور دارد. محرک‏هایی که جنبه چندش‏آور دارند، ممکن است یک نوع ‏"کند شدگی‏" ادراکی و هیجانی‏ را موجب شوند که به کاهش اندازه بازتاب بینجامد.

متن کامل [PDF 3650 kb]   (2414 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1391/11/1 | انتشار: 1379/5/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.