دوره 5، شماره 4 - ( بهار 1379 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 51-43 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- عضو هیئت علمی گروه آسیب‏شناسی گفتار و زبان دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- ،بیمارستان روزبه
3- عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران.دانشکده علوم توانبخشی
چکیده:   (8405 مشاهده)

هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان توانایی کلامی و توانایی ریاضی انجام شده است. روش: جامعه‏ پژوهش را کودکان 5 و 6 ساله مهدکودکهای منطقه شرق بهزیستی استان تهران تشکیل داده‏اند. از میان کودکان جامعه مورد بررسی، پس از انجام آزمون هوش بر روی 218 کودک، 120 نفر به روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند. این افراد دارای بهره هوشی 110-90 بوده‏اند. ابزار پژوهش را یک آزمون ریاضی و آزمون طبقه‏بندی کلامی تشکیل داده‏اند. داده‏های‏ پژوهش به کمک روشهای آمار توصیفی و ضریب همبستگی تحلیل و ارائه گردید. یافته‏ها: یافته‏های این پژوهش نشان داد میان توانایی کلامی و توانایی ریاضی، ارتباط مستقیم و معنی‏داری وجود دارد. همچنین این پژوهش در بررسی تفاوت میان‏ میانگین نمرات آزمون کلامی و آزمون ریاضی دختران و میانگین نمرات آزمون کلامی و آزمون ریاضی پسران، این تفاوت را معنی‏دار نشان نداد. افزون بر این، تفاوت میان میانگین توانایی کلامی و ریاضی 5 ساله‏ها و 6 ساله‏ها،معنی‏دار نبود. در توانایی طبقه‏بندی کلامی نیز، گرچه کودکان در همه موارد از انتزاع مقوله‏ای استفاده نمی‏کنند، ولی مواردی از این جداسازی، در آنان دیده می‏شود.

متن کامل [PDF 4280 kb]   (2739 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1391/10/3 | انتشار: 1379/2/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.