دوره 1، شماره 2 و 3 - ( پاييز و زمستان 1373 )                   جلد 1 شماره 2 و 3 صفحات 49-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


تاریخ و علم الاخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز
چکیده:   (21717 مشاهده)
آنچه در این مقاله آمده است در ابتدا خلاصه‌ای است از تاریخ روانپزشکی در جهان و سپس مروری بر تاریخچه روانپزشکی در ایران باستان، ایران پس از اسلام و تاریخ معاصر ایران. در متون ایران باستان به ویژه در اوستا به جان، روان، بیماریهای روانی، درمانهای دارویی و غیردارویی اشاره رفته و در سبب شناسی بیماریهای روانی به نقش دیو‌(یکی از خدایان) اهریمن و پریان جادوگر بیش از دیگر عوامل بها داده شده است. در ایران بعد از اسلام باتوجه به گرایش و شناخت کامل پزشکان ایرانی از اسلام و فلسفه دینی پددیه‌های روانی، نفس، جسم و بیماریهای روانی و اخلاقی بانگرشی انسانی بر پایه مبانی عقلی و روش شناسی علمی مورد مطالعه قرار گرفت. با این چنین برخوردی، بیماران روانی در جامعه اسلامی پس از ظهور اسلام برخوردی انسان را شاهد بودند و از شکنجه‌ها و طردهای قرون وسطای اروپایی خبری نبود. درمانهای دارویی، روان درمانی،‌موسیقی درمانی، تفریح درمان و حمایتهای قانونی و پزشکی برای بیماران روانی مرسومب ود و در موارد شدید از مارستانها (بیمارستاهای روانی) یا دارالشفائ (بیمارستان عمومی) که یک بخش ویژه اعصبا (محفل المجانین) داشت و باغهای سرسبز و اتاقهایی همراه آب روان بود استفاده می‌شد. در این مقاله به نام بیش از 7 نفر از پزشکان و حکمای اسلامی و تعداد زیادی کتابها ومنابع معتبر اسلامی اشاره شده است که بخش عمده‌ای از آوازه آنان به دلیل پرداختن به بیماران روانی و شناخت و تفسیر نفس و روان بوده است. در این مقاله نیز با ارزش و اهمیتی که ادبیات ایران اسلامی و عرفان ایرانی برای شخصیت بیماران مجنون و شوریدگی انسانهای عاقل و عارف قایل شده‌اند ‌آشنا می‌شویم.
متن کامل [PDF 13655 kb]   (9833 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1391/9/19 | انتشار: 1373/9/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.