دوره 1، شماره 1 - ( تابستان 1373 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 57-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Toozandehjani H, Abdollahian E. Comparative Efficacy of Different Procedured in Reduction of Generalized Anxiety Disorders. IJPCP 1994; 1 (1) :47-57
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-1643-fa.html
توزنده جانی حسن، عبدالهیان ابراهیم. مقایسه کارایی آموزش کنترل اضطراب، دارو درمانی و ترکیب این دو روش در درمان مبتلایان به اختلال اضطراب منتشر. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1373; 1 (1) :47-57

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-1643-fa.html


1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
2- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده:   (14523 مشاهده)

این پژوهش بر مبنای نظریه‌های رفتاری و زیست شیمیایی درمان اختلالهای روانی و به منظور بررسی کارامدی نسبی رفتار درمانی، دارو درمانی وترکیب آنها در درمان اختلال اضطراب منتشر، اجرا شده است. فرضیه‌های پژوهشی آن بود که آموزش کنتر لاضطراب در مقایسه با عدم درمان منجر به کاهش سطح افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال اضطراب منتشرمی‌شود، دارو درمانی در مقایسه با عدم درمان منجر به کاهش سطح افسردگی و اضطراب می‌شود و ترکیب این دو روش در مقایسه با هریک از روشها به تنهایی کاهش بیشتری در سطح افسردگی و اضطراب بیماران ایجاد می‌کند. آزمودنیها را بیست بیمار زن ومرد، 18 تا 40 ساله مبتلا به اختلال اضطراب منتشر از مراجعین به مطبهای خصوصی، درمانگاهها وبیمارستانهای شهر مشهد انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه یاد شده گمارده شدند: گروه اول درمان آموزش کنترل اضطراب، گروه دوم دارو درمانی،‌گروه سوم ترکیب این دو روش و گروه چهارم دارونما را دریافت می‌کردند.

نتایج نشانگر آن بود که آموزش کنترل اضطراب و دارودرمانی در کاهش سطح اضطراب بیماران موثر بوده و از شدت آن کاسته‌اند، اما هیچ یک از این دو روش در کاهش سطح افسردگی آنها موثر واقع نشده‌اند درمان ترکیبی نسبت به هریک از روشهای درمانی به تنهایی در کاهش سطح اضطراب موفقتر بوده، اما در کاهش سطح افسردگی تاثیری نداشته است. همچنین سه روش فوق در افزایش سطح سازگاری اجتماعی بیماران موفق بوده‌اند، ولی تفاوتی با هم نداشته‌اند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که این دو روش اثر تجمعی دارند.


متن کامل [PDF 5613 kb]   (3762 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1391/9/12 | انتشار: 1373/5/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb