دوره 18، شماره 2 - ( تابستان 1391 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 107-99 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه روانشناسی دانشکده روانشناسی و علوم‌تربیتی دانشگاه تبریز
2- پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی. ، mo_habibi@sbu.ac.ir
3- گروه روانشناسی دانشکده روانشناسی و علوم‌تربیتی دانشگاه تهران
4- دانشگاه علوم‌پزشکی تهران
5- دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، مرکز تحقیقات بهداشت روان
6- دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، مرکز تحقیقات بهداشت روان، انستیتو روانپزشکی تهران
چکیده:   (15772 مشاهده)

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پیش­­بینی­کنندگی سازه­های روان­شناختی استرس زندگی، افسردگی، شادکامی و حمایت اجتماعی درباره میزان افکار خودکشی دانشجویان بود. روش­: 1094 دانشجوی دختر و پسر ساکن در خوابگاه­های کوی دانشگاه تهران به مقیاس اندیشه­پردازی خودکشی (SIS)، پرسش‌نامه افسردگی دانشجویان (USDI)، پرسش‌نامه استرس زندگی دانشجویی (SLSI)، مقیاس شادکامی آکسفورد (OHS) و مقیاس حمایت اجتماعی (SS) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده­ها با روش همبستگی و رگرسیون انجام شد. یافته­ها: سازه‌های شادکامی، افسردگی، استرس و حمایت اجتماعی توانستند 76 درصد تغییرات افکار خودکشی دانشجویان را تبیین کنند. افسردگی بیشترین مقدار رابطه و قدرت پیش­بینی­کنندگی را در مورد افکار خودکشی داشت. نتیجه­گیری:  سازه افسردگی می­تواند به مثابه یک متغیر پیش­بین کارآمد در شناسایی افکار خودکشی دانشجویان به­حساب آید.

متن کامل [PDF 180 kb]   (5739 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1391/8/10 | انتشار: 1391/5/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.