دوره 16، شماره 4 - ( زمستان 1389 )                   جلد 16 شماره 4 صفحات 442-432 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، E-mail:bagherian@med.mui.ac.ir
چکیده:   (15129 مشاهده)

هدف: گرچه اثرات منفی علایم افسردگی پس از سکته قلبی بر پیش‌آگهی بیماری قلبی شناخته شده است، رابطه بین روش‌های مقابله و بروز علایم افسردگی پس از سکته قلبی به خوبی روشن نیست. هدف این مطالعه تعیین رابطه سبک‌‌های مقابله‌‌ای و علایم افسردگی پس از سکته قلبی بود. روش: در یک مطالعه مقطعی 100 بیمار که با تشخیص قطعی انفارکتوس میوکارد در یکی از بیمارستان‌های مجهز به واحد مراقبت قلبی (CCU) شهر اصفهان طی پاییز سال 1385 بستری شده بودند، به روش نمونه‌‌گیری در دسترس بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. داده‌‌ها با استفاده از مقیاس سبک‌‌های مقابله‌‌ای جالویس، مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان و پرسش‌نامه حمایت اجتماعی نوربک گردآوری شد. یافته‌ها: 31% از بیماران دارای علایم افسردگی بودند. یافته‌‌های تحلیل کوواریانس چند متغیری تفاوت معناداری بین دو گروه بیمار با علایم افسردگی و بدون علایم افسردگی در سبک‌‌های مقابله‌‌ای (05/0,p< 185/2F=) نشان داد. هم‌چنین در تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه در سبک‌‌های مقابله‌‌ای خوش‌‌بینانه (05/0p= ، 754/3F= ) و حمایت جوینده (019/0p=، 66/5F=) مشاهده شد. تفاوت معناداری بین دو گروه در سایر سبک‌های مقابله‌‌ای وجود نداشت. نتیجه‌‌گیری: احتمالاً تمایل کمتر به مقابله خوش‌‌بینانه در رویارویی با حوادث زندگی، یکی از معادل‌های ناامیدی در نظریه اسنادی در تبیین افسردگی است. بررسی تحلیل مسیر سه بعد سبک مقابله‌‌ای، سبک شناختی و بروز علایم افسردگی در یک مطالعه آینده‌‌نگر پیشنهاد می‌‌گردد.

متن کامل [PDF 310 kb]   (5561 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1390/4/12 | انتشار: 1389/11/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.