دوره 25، شماره 1 - ( بهار 1398 )                   جلد 25 شماره 1 صفحات 71-56 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pahlevan M, Besharat M A, Borjali A, Farahani H. Predicting the Intensity of Pain in Patients With Chronic Pain Based on Alexithymia: The Mediating Role of the Behavioral Inhibition System. IJPCP 2019; 25 (1) :56-71
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2806-fa.html
پهلوان مرضیه، بشارت محمدعلی، برجعلی احمد، فراهانی حجت اله. پیش‌بینی شدت درد در بیماران مبتلا به درد مزمن بر اساس ناگویی هیجانی: نقش واسطه‌ای سیستم بازداری رفتاری. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1398; 25 (1) :56-71

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2806-fa.html


1- دانشجوی دکترای روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
2- دکترای روانشناسی بالینی، استاد، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، Besharat2000@gmail.com
3- دکترای روانشناسی، دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
4- دکترای روانسنجی، استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
چکیده:   (4716 مشاهده)
اهداف هدف از این پژوهش، پیش‌بینی شدت درد بر اساس میزان ناگویی هیجانی در بیماران مبتلا به درد مزمن بود؛ به گونه‌ای که در این رابطه، سیستم بازداری رفتاری نقش میانجی و اهمیت زیادی داشت. 
مواد و روش ها این پژوهش از نوع همبستگی و با رویکرد مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری عبارت بود از بیماران 20 تا 60‌ساله مبتلا به درد مزمن که در بهار تا پاییز 1396 به کلینیک درد ماهان و کلینیک جامع طب فیزیکی و کلینیک توان‌بخشی آرمان در تهران مراجعه کرده بودند. 488 بیمار مبتلا که سابقه حداقل 3 ماه دردهای مزمن اسکلتی‌عضلانی داشتند، به صورت هدفمند انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های ناگویی هیجانی تورنتو، سیستم بازداری/ فعال‌ساز رفتاری و مقیاس درجه‌بندی عددی شدت درد را پاسخ دادند. تحلیل یافته‌ها با استفاده از نرم‌افزار SmartPLS انجام شد.
یافته ها شدت درد با ناگویی هیجانی و سیستم بازداری رفتاری در سطح 0/01، و با سیستم جنگ/ گریز در سطح 0/05 همبستگی مثبت معنادار داشت. ناگویی هیجانی با سیستم بازداری رفتاری در سطح 0/01 همبستگی مثبت معنادار داشت. ناگویی هیجانی (34/6=t و 29/0=β)، میزان فعالیت سیستم بازداری رفتاری (77/3=t و 17/0=β) و میزان فعالیت سیستم جنگ/ گریز (26/4=t و 18/0=β) توانستند واریانس شدت درد را تبیین کنند. ناگویی هیجانی توانست تبیین‌کننده میزان فعالیت سیستم بازداری رفتاری (03/8=t و 30/0=β) و سیستم فعال‌ساز رفتاری (83/2=t و 14/0-=β) باشد. 
نتیجه گیری رابطه میان ناگویی هیجانی و شدت ادراک درد، رابطه خطی ساده نیست، بلکه سیستم بازداری رفتاری که برون‌دادی از سنخ اجتناب‌های رفتاری دارد، می‌تواند این رابطه را تحت تأثیر قرار دهد.
واژه‌های کلیدی: درد مزمن، هیجان، مغز، رفتار
متن کامل [PDF 5958 kb]   (2920 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (3124 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1396/10/23 | پذیرش: 1397/6/26 | انتشار: 1398/1/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb